Επέλεξε ως κύριο υλικό του το τυπωμένο χαρτί (κυρίως με αφίσες), κομμένο σε λεπτές λωρίδες με τη χρήση μηχανής (affiches massicotés). Η διάταξη των λωρίδων σχηματίζει κυματιστές επιφάνειες, όπου τα χρώματα και το υλικό ενώνονται. Τα πρώτα αποτελέσματα αυτής της εργασίας ήταν σε αφηρημένη μορφή. Όταν όμως εξέλιξε πλήρως την τεχνική του, άρχισε να τη χρησιμοποιεί για να δημιουργεί εικονιστικές εικόνες ή αντικείμενα σε τρεις διαστάσεις, σε βαθμό οπτικής ψευδαίσθησης. Κατά καιρούς έχει χρησιμοποιήσει και άλλα υλικά, όπως ατσάλινο μαλλί ή κορδέλες bolduc, πάντα με την ίδια δεξιοτεχνία και εφευρετικότητα. Δημιούργησε επίσης περιβάλλοντα και χωρικές εγκαταστάσεις (Κουρτίνες, Στήλες, Δάσος, Σημαίες κ.ά.) και εκδηλώσεις εικαστικών τεχνών με τη συμμετοχή του κοινού. Οι περίτεχνες και ευφάνταστες εικόνες του συχνά αναιρούν την υλική πτυχή της κατασκευής τους, υποβάλλοντας μια μεταφυσική αίσθηση.

Η πρώτη του ατομική έκθεση πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι (Galerie J, 1964) και έκτοτε συνεργάζεται με μεγάλες ευρωπαϊκές γκαλερί (Sonnabend, Iolas κ.λπ.). Μετά την πρώτη του ατομική έκθεση στην Αθήνα (Ινστιτούτο Γκαίτε, 1971), πραγματοποιεί τακτικά εκθέσεις στην Ελλάδα. Συμμετείχε σε σημαντικές εκδηλώσεις που ανέδειξαν την ελληνική avant-garde καλλιτεχνική σκηνή στο εξωτερικό, όπως το Avantgarde Griechenland (Βερολίνο, 1968) και το Eight Artists, Eight Attitudes, Eight Greeks (ICA, Λονδίνο, 1975). Εκπροσώπησε την Ελλάδα στην Μπιενάλε της Βενετίας το 1980 και συμμετείχε επίσης στο φεστιβάλ Europalia (Βέλγιο, 1982). Το 1997 διοργανώθηκε η αναδρομική του έκθεση στη Θεσσαλονίκη (Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης) και παρουσιάστηκε και στην Αθήνα (Εργοστάσιο ΑΣΦΑ). Το έργο του Football Players βρίσκεται στον σταθμό ‘Ομόνοια’ του Μετρό της Αθήνας.